Schuifelen
Het is beter te schuifelen naar (n)ergens
Dan te wachten op (n)iets.
Afscheid kan zijn:
Als het afvallen van een blad.
Als het doven van een kaars.
Als het ondergaan der zon.
Als het splitsen van een ei.
Als het scheuren van papier.
Als het plukken van een roos.
Als het dichtslaan van een deur.
Als het breken van een spiegel.
Of:
als het amputeren van een been.
Sprookje
Het is mistig.
De bomen staan berijpt te pronken met hun blote takken.
Dat naaktheid zo mooi kan zijn.
Wat s`zomers bedekt was
met een kleed van bladeren,
wordt nu tentoongespreid in al z`n schoonheid.
Opgetooid met rijp, zo teer en broos.
Om ieder die het maar wil zien,
zo lang mogelijk te laten genieten van dit sprookje.
Vallende bladeren
En weer vallen de bladeren.
Weer tooien de bomen zich in hun kleurig kleed
als een triomf op de achterliggende zomer.
Zie, het is voltooid.
Zie, wat er van mij is geworden.
Regen, hitte, insecten kunnen niet verhinderen
dat ik me triomfator voel.
Een overwinnaar.
Juichend ontdoe ik mij van mijn mooiste kleed
om te rusten voor de nieuwe lente.
Berusting
Stil, stil, dreigend, wachtend.
Bang voor de vlaag die de laatste bladeren doet vallen.
Dan stille berusting
en overgave aan de steeds weerkerende
cyclus der seizoenen.
Het zelf
Veel mensen zijn het contact verloren
met het binnenste, hun zelf.
Ze overschreeuwen het,
of laten dit doen door radio en t.v.
Ze vliegen en draven als kleine baasjes,
hebben het zo druk met belangrijk zijn.
Ze durven vaak de stilte niet meer aan
en ze weten ook wel waarom!!
Maar toegeven dat alles wat ze nastreven
een fictie is, de hete brij, hol en leeg,
is pijnlijk te moeten beseffen.
We zouden moeten erkennen
dat waar het werkelijk om gaat emoties zijn.
Wie heeft er toch bepaald
dat status en aanzien belangrijk zijn.
Wie houdt ons voor:
het uiterlijk is waar het om draait
en presteren is het voornaamste.
Waarom zijn waarachtigheid,
liefde en luisteren,
genieten en medeleven,
barmhartigheid en rust
enkel nog zaken die we op
doktersvoorschrift opgelegd moeten krijgen.
Kindje
Jij kunt alleen maar goddelijk zijn.
Ons bevattingsvermogen ontstegen.
Je ontstond uit minder dan een stip
Maar jij wist.
Maar jij wilde.
en jij stuwde
met duizelingwekkende precisie
dat minuscule beginnetje
tot volmaaktheid.
Wij zeggen: Er is een kindje geboren.
Daarbij gaan we volkomen voorbij
aan het onbeschrijfelijke wonder
dat zich afspeelde
de afgelopen negen maanden
in het lichaam van jouw mamma.